ABD Lideri Joe Biden, bir gazetecinin “İsrail savaş hukukuna nazaran mi hareket ediyor?” sorusunu, kendisi de bir hukukçu olmasına karşın “Sizinle konuşmak güzeldi” diye yanıtladı. Kimi gazeteler, Biden’ın soruya karşılık vermekten kaçındığını yazdı. Halbuki Biden’ın verdiği karşılık tam da “hukuk kimin umurunda” kıvamındaydı. Tarih boyunca savaş hatalarının ya da savaşın hukuksuzluğunun yapanların da yaptıranlarında yanına sürekli “kâr” kaldığını bildiği için tahminen de!
Bu yüzden asıl sorun, medyanın sorusunda. Bir terör örgütünün katliamını münasebet göstererek hudutlarını genişletmeye çalışan terörize olmuş bir devletin ya da perde gerisindeki öbür devletlerin asıl niyetini sorgulamadan, katliamla başlayan, soykırıma gerçek yol alan bu insanlık trajedisinin “hukuka uygunluğunu” sorgulamak, aslında sıkıntıyı hiç kavrayamamış olmak demektir.
Hatta insanlığa ya da barışa karşı işlenen kabahatlerin harekete geçirilmesinde “suç ortaklığı” da kabahat.
***
Evet, milletlerarası hukuk; savaşı planlama, hazırlık ya da kışkırtma üzere aksiyonları ve bunlarla iş birliğini “barışa karşı işlenen suçlar” olarak kabul ediyor. Rastgele bir gayeyle işgal altındaki bölge halkına makus davranma, rehineleri öldürme, hudut dışı etme, askerî gereklilikle açıklanamayacak biçimde yaşanan yıkımlar, yağmalama siyasi, etnik ya da dini nedenlerle eziyet üzere cürümleri da “insanlık suçları” olarak tanımlıyor. Hatta insanlığa ya da barışa karşı işlenen cürümlerin harekete geçirilmesinde “suç ortaklığı” da kabahat. Doğal her şey yalnızca kâğıt üzerinde. Bu hakikat olsa ABD bu hata iştiraklerinden binlerce kere yargılanırdı. Ve medya bu göstermelik milletlerarası mahkemelerin fonksiyonelliğini sorgulamadığı sürece de savaşlar normalleştirilirken, savaş hataları da “olağan işler” sayılacak.
***
Tarih bize bu mahkemelerin adalet dağıtmaktan ne kadar uzak olduklarını da kanıtlıyor:
Mesela; 1945’te Alman Nazileri, Memleketler arası Nürnberg Askerî Ceza Mahkemeleri’nde yargılandı. Mahkeme; 6 milyonu Yahudi olmak üzere milyonlarca insanın vefatına sebep olan bir savaşta işlenen savaş kabahatlerini listelemekle kaldı. 216 duruşma sonunda yalnızca 28 sanık ceza aldı.
1992’de Bosna-Hersek savaşında; bir ülke haritadan silindi, yüz binlerce insan öldürüldü, tecavüze uğradı, kayboldu. Yalnızca Srebrenitsa katliamında öldürülenlerin sayısı 8 bin 373 olarak kayıtlara geçti. Srebrenitsa ve Prijedor’da üç kuşak katledildi… Bu katliamlarda rol oynayan Hollanda, Rusya ve Amerika üzere ülkeleri görmezden gelen mahkeme, 24 yıl sonra Sırpların yanı sıra Boşnakların, Hırvatların da ortalarında olduğu 90 kişiyi cezalandırmakla yetindi.
1991-2002 yılları ortasında Sierra Leone hükûmeti ile Liberya dayanaklı Devrimci Birleşik Cephe militanları ortasında meydana gelen iç savaş 11 yıl sürdü. Yaklaşık 300 bin kişi öldü. 2.5 milyon kişi mülteci statüsüne düştü. Memleketler arası Ceza Mahkemesi ve özel bir savaş kabahatleri mahkemesinde yaklaşık 30 kişi yargılandı. 13 dava açıldı. Sanıkların kimileri öldü, kimileri kayıplara karıştı ya da öteki yollar ile mahkemeden kurtuldu. 11 dava açık kaldı.
Sudan’ın Darfur bölgesinde 180 bin kişi öldü. 2 milyona yakın insan evsiz kaldı. Memleketler arası Ceza Mahkemesi, Sudan’ın Darfur bölgesinde “savaş hataları ve insanlığa karşı suçların” soruşturulduğunu duyurdu. Ortalarında cinayet, tecavüz, kundaklama, yerinden edilme ve çocuklara karşı işlenen cürümlerin da bulunduğu şiddet olaylarıyla ilgili soruşturma başlattı. Birkaç yargılamanın dışında açılan davalardan şimdi sonuç alınmadı.
***
Sri Lanka İç Savaşı: 2009 yılında sona eren Sri Lanka İç Savaşı sırasında siviller ve insan hakları ihlalleri yaşandı. Bu olaylar milletlerarası toplumun dikkatini çekti, lakin mahkemeden şimdi tatmin edici bir karşılık çıkmadı. 2011’den bu yana devam eden Suriye İç Savaşı sırasında savaş cürümleri işlendi ve kimyasal silah kullandıkları argüman edildi. Lakin bu devirde milletlerarası bir mahkeme tarafından savaş hataları yargılanmadı sorumluların listesini tutmakla yetindi.
Medya bu savaş hatalarının takipçisi olamadı. Birtakım ülkelerin, kendi vatandaşlarını yahut müttefiklerini korumak gayesiyle mahkemelerin yargı yetkisini sınırlayarak memleketler arası mahkemelerin kararlarını baskı altına aldığını yazamadı.
Miloseviç yargılandığı sırada kaldığı cezaevinde hayatını kaybetti.