Mesleğine kurmalı saatlerle başladığın anlatan saat ustası Üzeyir Kulcabay, “O vakitler yalnızca kurmalı saatler vardı. Kuruyorsun çalışıyor yalnızca onlara bakardık. Otomatik yahut pilli hiçbir saat yoktu. O vakitler yeniden de işimiz hoş oluyordu. Bu müddet zarfı bu formda devam etti. Sonra pilli saatler çıktı, daha sonra da otomatik saatler çıktı derken onlar da tabiatıyla öğreniliyor. Lakin artık çıkan saatlerin birçoklarını yapamıyoruz. O kadar karışık ki bir baskı altına bir çok katman yapmışlar söksen takılmaz. Artık âlâ berbat pil takıyoruz bakımlarına bakıyoruz, yönetim edip gidiyoruz” halinde konuştu.
Mesleğinin son nesli olan Kulcabay, “Şimdi birtakım gençler bana geliyor burada çalışalım mı diye. Tamam, hoş çalış diyorum, lakin okullar açılınca biz gideriz diyorlar. Artık evet okulları kıymetli fakat bu çocukların meslek edinmesi için iki ay kadar müddet yetmesi imkansız. Bir şey diyemiyorum ancak devamlı çalışan yok. Çocukluktan aşılamak lazım çocuklara. Mesela ben bazen kendi çocuklarımı bırakıyorum buraya, fazla durmadan haydi baba ya diye canları sıkılıyor. Küçüklükten aşılamak lazım her şeyi” diye konuştu.